SEVDA TÜRKÜSÜ her karış toprağında ne çok gözyaşı ne çok kan kokusu nice kadim aşkın anısı nice çile çiçeğinin gölgesi ey bahtı kara Anadolu...
ayağı ıradı sanki ölümün
elleri çözülemedi bir türlü
tanır mıydı baharı,
öte geçenin renkleri?
dilinde acelesiz
dilinde sessizlikler altında
koyu bi türkü
fersahı mühürlü
mevsimdi, iklimdi, ömürdü
‘vakitsiz’ deyip çıktılar işin içinden
ayağı ıradı sanki ölümün
saçları uzadı… uzadıkça
var ki söyleyecek biri mutlaka
sancılı sancılı sormada
kimseden pervasız ihtiyaç;
kim kurtaracak rapunzel’i!
Halis tamkoç
Author Erik Ağacı Öykü
İlgili İçerikler
ÜŞÜMÜŞ BİR SOKAK Yere düşen karların Üşüttüğü bir sokak Ve sokağın Orta yerinde Yine üşümüş siyah bir kedi Belki siyahlığından girmiştir Bu şiirin içine...
