0

Başlarken ıssız boşluk
Her yer toz duman
Hayatın başlangıcı
Kurulan ilk istasyon

Gürültülü kalabalıklar vurdum duymaz
Oynaşır çocuklar şen şakrak
Canlanır o anda bu istasyon

Yıllar yorar giderek
Hem istasyonu
Hem yolcuları
Hem neşeyle oynayan o çocukları

Zaman yine eskitir istasyonu
Yolcu eder insanları…

Adil Başoğul

Leave a Comment

İlgili İçerikler