İnsan hiçlik makamını tanırsa eğer oraya ulaşmak için dünyadan vazgeçer. Bu dünyevi arzuların bitmeden tükenmeden, gün geçtikçe büyümesini istemediğiniz bir bitki gibi...
Yazar: Erik Ağacı Öykü
Geçmiş üzerine yapışmış, elinde avucunda son kalanlarda yanına iliştirilmişti. Bir sığıntı gibi. Adımları hiç istemediği şeyleri yapmaya zorluyordu genç adamı. Gurur,...
Yüksek binalar örmekte yalnızlığı Şahadet tekmilleri yükselir tozlu yollardan Acıkınca bir şehrin ıssız meydanı Gölgelerini alıp uzaklaşan kuşlar tanıdım Kalabalık bir görünüme...
Tayin belgem yine elime tutuşturulmuştu. Ordu “Merkez” yazıyordu. Göçebe kuşlardan bir farkım olmadığını, tam düzene alıştığım dakikalarda gelen belgeden anlıyordum. Göçmen bir kuştu...
Anıt durağını biraz geçmişti ki, iki sene önce zaman zaman görüp beğendiği Yasemin ile bir an göz göze geldi. Kendine eş adayı olarak...
Ocak ayındayız hava soğuk ve yağışlı. Günlerden pazartesi işe gitmem gereken güzel bir gün. Evet yanlış anlamadınız pazartesi benim için güzel bir gün....
Merkez dâhil sekiz köy bağlıydı bu karakola. Çok az vukuat oluyordu mıntıkada. Bucak müdürü, “sakin bir bölge” demişti, göreve başladığı gün ziyaretine...
Bak bu alışkanlığımız geçti Bacaklarım yavaş yavaş çekildi Bütün çiğ düşüncelerim bir anda da pişti İnanırım ki Azrail çocukları masal kahramanı yaparak öldürür...
“Bir atımlık barutu olmak” diye düşündü. Gerçekten bir atımlık ömrü vardı önünde; on bir atımlık dosyalarına karşın. Okuduğu ‘sona giden yol öykülerinde’ saklı bir...