ZAMANDA İSTANBUL Yunuslar yarışırken dalgalarla Toy’du İstanbul İstanbul düğün Balıklar çekilince sularından Yutkundu ulu şehir Boğaz’ında düğüm Dilek Ayrıbaş
Kategori: Şiirler
YALNIZ BIRAKMIYOR YALNIZLIK BENİ! Seferden men edilmiş kaptan gibiyim Duygularım ürperiyor… Tenha kalabalıklar içindeyim Şiirimden hüzün damlıyor… Kimsesiz sözcüklerin varlığı Üzüyor beni… Şiirim...
DÜŞ YOLCUSU Girdin bir tılsım olarak hayata Gezdin yeryüzünü gülen bir bulut gibi Ayak bastığın her sokakta Mutluluk, dayanışma çiçek açtı Ödü koptu bencilliğin İhanetle...
DAĞLARIN SESİYDİK Dağların sesiydik kar ile boran çevriliydi nefesler Taş avlusu büyük hayatları olan toprak damlı kerpiç evlerin Yokluğa gülüşleri çınlayan çocuklarıyla Taş avlu...
-Dİ’Lİ SONSUZ ZAMAN SAADETLERİ ki senin hediyendi hediye edilerek bereketleniyordu sen en az iki çocuğu sevindiriyordun gıyabında mutluluk filizleri topluyordum ben bu hâlsizliğimle,.. ...
OLMAYIŞLAR Nice tebessümler erittin ateşte Teraziler tartmaz oldu yalnızlığı Çıkarcı makamlar Ve sahteliğin anaforunda Savrulup durdu zaman. Filiz filiz umutlar ektin düşüncelere Gerçekliğin...
KIZDIM Kendime Bir benzerime Bana doğru bakan Elindeki çaresizliği unutan Kendime kızdım (Yıldızların her gece açan benzer renkleri hariç) Kızdım işte dünyaya Ahmet Yılmaz...
KUŞATMA boşluklarımızı kuşanmıştı çekirdeğinde anaforları tornadoları besleyen. engin dünyamıza sokuluvermişti işte minicik adımlarla. iki yüzlülüğünün en şüphe götürmez kılığı mıydı bilinmez izler bırakıyordu yalnız...
BU Bu Eğer bir mutsuzluksa Şu karşıdaki de bir vakitler korkulara kapıldığımız karanlık bir sokaksa Adam işte nihayet bir sigara yakıyor ve bir yağmur...
GÖZLERİN SABAH RENGİNDE Gördüm, duydum, fotoğrafına baktım Birkaç sözcük söyledim, suskun Sigara içmek istedim hiç yokken Kozadan çıkıp sana yazdıklarımı okudum Kelebekler gibi gökyüzüne...