SESİYLE SESSİZLEŞTİREN YAĞMURLAR MEVSİM Yorgun ve ağır aksak ilerleyen zamanlardayız artık. Sessiz olun! Veda vaktidir sararmış yaprakların. Usul usul süzülüyor rüzgâr, telaşa lüzum yok....
önce dışımda başladı gece
sonra yüreğimde…
içime işledi yağmur
bir sokak kedisine verdim ciğerimi
ruhum kayıp aranıyor!
pabuçlarının arkasına basarak geçti zaman.
kentin varoşlarına indi sis,
can çekişiyordu sokak lambaları
tanık olmasaydı keşke gözlerim
terk edilmiş tren istasyonu gibi kalbim
kırık şimdi!
okunmayan şiir kitapları kesti yolumu
okunmayan edepli dergiler!
“kimimiz depolarda çürüyoruz
kimimiz kitaplıklarda birer süsüz dediler!”
günüm soldu
içim karardı
sığındım şiirime!
Hızır İrfan Önder