0

Esirgenen ışıkları arar aydınlıklar…

Dönüşen anlaşmazlıklarla

Anlaşılmazlığı sonra

Durgun köşe minderlerinde

Tanıdık bir yüzün hayalinde

Gülüşleri yutan zamanlarda

Şavkı kayıp sokakları dinler

Aşılmaz eşik ardlarını

Gidişleri üzgün sonlarda

Aklaşmayan günahları…

Basamaklarında zayıf çürük ahşaplar taşır

Kıpırtısız karanlıklar

Gözlerin gezinmekten ürküttüğü kuytuları

Boş kuyuları / gönülleri

Tahrip edilmişliği bilir yalnızlıklar

Boranlara yenik duygularla

Ateş içinde kaynar

Ateş içinde dağlanır acısı

Unuttuğu mutlulukları özlemle arar

Oğul veren kasırgalarda

Acılı nöbetlerde

Sancılar içinde

Son bulur karanlıklar.

İlknur Kaya

Leave a Comment

İlgili İçerikler