Ruhum paramparça ellerimi tutan yüzüme şefkatle gülen yok, yüzümde açan mor menekşeleri toplayan yok oysa ben gülleri daha çok severdim. Küf kokan duvarlara sinmiş...
Kategori: Öyküler
Sokaktaydım şimdi. İçimde tanımlayamadığım bir ürperti. Ne kalbim atıyor ne de bastığım zemini hissedebiliyordum. Kaldırım mı tuhaftı yoksa ben mi basamıyordum yere kuvvetlice. Yerde...
Bir sabah aynaya bakarken buluyorum kendimi. Önce öylesine, alelade bir bakış gibi geliyor bana. Hani yüzünü yıkarken göz ucuyla kafanı kaldırdığında gördüğün yansıma gibi....
Kitabevimden Nezam Gencevi’nin Sırların Hazinesi kitabını almış merdivenlerden inerken, telefonuma bir ‘SMS’ geldi. Numara Azerbaycan’a ait değildi. Önce önemsemedim. Dışarıya çıkınca Google’da ‘+ 19825467123659871’...
29 Nisan 2022
Altay Türklerinin yaratılış destanına göre Tanrı Ülgen* evreni, dünyayı ve insan hariç tüm canlıları yaratıyor. Dünyadaki yaşam dengesini bozabileceği varsayımıyla insanı yaratmayı erteliyor. Epey...
Saat 19.00 olduğunda tarihi Wiener Staatsoper binası neredeyse ağzına kadar dolmuştu. Bu gece dünyaca ünlü bu opera binasının konukları Viyanalılar dışında dünyanın farklı ülkelerinden...
Mesleğine nokta koyduğunda geride otuz dokuz yıllık meslek hayatını bıraktı. Göreve başlama ile bitirme arasındaki heyecanı hep aynı kaldı. O amatör ruhu hep sürdü....
Meğerse hayatım boyunca hep bir mağdur edebiyatı ile beslemişim ruhumu. Kendime yetememişim de, hep bir beyaz atlı prens hayali kurmuşum. Geldi mi gelecek mi...
Billur parlağı gün ışığının aydınlattığı gözbebeklerinde, ikinci katın açık penceresinin fotoğrafı vardı. Ruhu bu dünyadan göçüp gitse de o ikinci kattaki mücadelesi sonsuza dek...