SİYARA

gün devrildi
kor gibi biten bir ömrün bağrında
el ayak çekildi sinemizden
güneş ve ay gibi
yanıp söndü hayallerimiz
kuşandıkça zamanı
sessiz feryatlar düştü sözümüzün üstüne

her şey yabancı kesilirken bize
sığınmak kırık bir umuttu
vuslatımıza sızan
sürgün hicranlardı siyara

anıların kollarına bırak kendini
hafif bir yel gibi okşasın özlemim seni
sislenmiş hatıralarımızın arasından
bir su damlası gibi sıyrılıp
gözlerinden akacağım

tüm acılarımız
artık kuşların kanadında
sabrımız
gül misali sallanıyor siyara

ödediğimiz her bedel
gökyüzünün rahmeti
müjde meleğinin getirdiği gelinlik
kutlu cefanın hediyesidir

aşkın beyt’ül gazeli
sonsuzluğa
o ebedi kurtuluşa
gök kubbe altında
yana yana
bizi kendine yâr kılıyor

gün bugündür siyara
biz kül oldukça
dervişler nefes verecek yangınımıza

Heybet Akdoğan