Yağmur yağıyor, Bir yaprak düştü önüme, Beyazıt’ta Bir çınardan koparak. Bir yaprak, Umut, umut büyümüş, Gölge olmuş insanlara, Mehtapta kuşlarla uyumuş, Göz...
Yağmur yağıyor, Bir yaprak düştü önüme, Beyazıt’ta Bir çınardan koparak. Bir yaprak, Umut, umut büyümüş, Gölge olmuş insanlara, Mehtapta kuşlarla uyumuş, Göz...
Katran gibi bir gecenin, beyaz örtüleri altındaki çırpınışlarıydı zamanı durduran… Tüm şüpheler hayata döndürülmüştü son nefeste Hepsini salıverdiler sorgusuz sualsiz Çekip gittiler ellerini...
Senin güllerin her yerde açar Dağda, bayırda, kırda bozkırda Bozkır biraz şüpheli ama Günlerden bir gün açar mı açar Bozkır dediğin sakar Senin...
Fesleğen kokulu anılar Gözlerinde yakamoz sevgilim Baktıkça derinliğinde kaybolurum Umman mı desem volkan mı gözlerin? Göz göze geldiğimiz zaman başlar Uzak diyarlara...
Son taze dal Son taze yeşil Açar bahçede salıncak gül goncasından Açar sırlarını badem ezmesi kokular Yanı başımdan süzülüyor sonbahar Yılgın ve yılışık...
Bir sabah gün doğarken aç perdelerini Kendini tadılmış derin hazza bırak Dökülsün dudağından umutsuz şarkılar İyi günde yaşanmış kötü kadere inat Güneş...
Kırılgan umutlar üstünedir yeminler Hayaller, kurşun yağmurları altında… Zaman geçtikçe Bedeni saran pişmanlık, Tozpembe akşamların Çakırkeyif sevdaları… Gün gelir Kırağı yağar çam...
Birinin gözleri öbürüne fitil olunca Biriler çakarken çakmağı diğeri meydanlarda ıslanır Öylesine kolaydır aslında Birikip nara atmak yıldızlardan sarkarken Sen gelinciğin gözüne sürmesin...
Deniz kıyılarından Yüksek kaldırımlara Rüzgarın savurduğu Garip bir köy çocuğu Otlaklar arasında Kaybolurken boyunca Sevmek kaderindeymiş Saksıda tomurcuğu Kararır koca yürek Kalmaz...
Sonun Öncesi Bitişin Sonrasında Zaman boyutunda sarmal Üç perçemli örgüsün Sonsuz Evrende rüzgar Sevda Gönül girdabı Girdabın kapısına Üç mandallı sürgünsün Şaban Şimşek