Bir çocuk ölünce Kaybolur kuşların sesi Kimse bilemez Sevinç neydi? Bir çocuk ölünce Büyümez oyuncakları Dilsizdir artık ...
Kategori: Şiirler
Rüzgâr koparınca ellerimi ince bir dal acıdı halime dedim : ayrılık en zor kelime kimse bilmedi yalnızlığımı toprak çağırdı beni kendine güneşi severdim ve...
Kuşku: Gecenin tütsüsüdür Giyindim kuytunun hırkasını El değmemiş yerlerim uykuda Geceye kapandım, nergis süzgündü ve biraz ölüm oyuklarda İzimi aradım: Hangi falın görüntüsüydüm Göğü...
Günahkâr bir kalbin isyankâr sokağında, Sır gibi dilime düştü gözlerin. Sanki bir umut idi bu son durakta, Gel der gibi yüzüme baktı gözlerin. Ebabiller inmiş bu gece...
27 Mart 2019
İzafiyet teorisi Ve Yaşamın öz kütlesi Kaldırma kuvveti kadarınca Acıların merkezinde Kutuplaşan sade umut Her haliyle hayal Dünya sade Yerçekimi karanfil değil Parçalandıkça yürekler...
Bir hayvan gibi soluyup Bir hayvan gibi saklayarak azı dişlerimde cesareti Henüz dumanı bile soğumamış Geçip giden gemilerin boşluklarında bir keder gibi: “Bu deniz...
Sirderya kıyılarında Kırıldım Kırıntıları kaldı hüznün Yıldızlar...
20 Şubat 2019
Bir konuştum, Arka bahçelerinde havalandı kuşlar, Somali’de bir çocuğun adı açlıktan ayrı yazılıyordu, Kaç saattir beklediğimi sorduğumda, Yas, kağıt içinde kırklara karışıyordu… Ben yalnızım...
7 Ocak 2019
Umudum işte, umudum! Ekmek getiren bir baba gibi Sesinde güneşin sesi Köprü altına vuran balıktan nefesi Ayın ensesi gibi Şeker toplayan çocuktan, ...